Bu şiir Kemal GÖKER' in 1995 Karaman İvrizliler gününde ilk defa okuduğu, daha sonra Selçuk Üniversitesiyle birlikte hazırlanan İvriz belgeselinde yer alan, Yeditepe Üniversitesinde yapılan belgesel yarışmasında Türkiye 3.' sü olan bu şiiri ; İvrizde okuyan, okutan, öğreten, eğiten, Çalışan, oranın havasını solumuş, tüm ivrizliler' e ve ivriz' i sevenlere armağanıdır...
SEN İVRİZSen rüzgar nedir bilmezsin
Rüzgarda bir çakıl taşının kurşun gibi
Camı delip geçtiğini
Çatıların uçtuğunu, ağaçların devrildiğini…
Buzu kırıp yüz yıkamayı, banyo yapmayı
Soba yanmayan altmış kişilik yatakhanede
Bir dağ başında yatmayı bilmezsin…
Sen ivriz’ de okumadın ki…Sen ağaç sevgisi nedir bilmezsin
Çukur kazıp fidan dikip, sulayıp, çapalayıp
Meyvesini yemedin ki…Sen sorumluluk nedir bilmezsin
Altı yedi yıl boyunca defalarca
Yemekhanede, fırında, atelyede, ziraatte
Nöbet tutmadın ki…Sen saygı, sevgi nedir bilmezsin,
Bir sınıf üstündeki arkadaşına “ağabey” deyip
Ceketini düğmeleyip, elini cebinden çıkarıp
Selam vermedin ki…Sen devlet malı nedir bilmezsin
Yemekhanede kırdığın bardağı
Atelyede kırdığın testereyi
Cebindeki harçlığından ödemedin ki…Sen köy nedir bilmezsin
Onbir yaşında köyden gelip
Altı yedi yıl ivriz’ de okuyup
Tekrar köye dönüp
Yirmi yıl köyde öğretmenlik yapmadın ki…Sen paylaşma duygusu nedir bilmezsin
Kooperatiften aldığın on beş kuruşluk
Bandırma ekmeği ikiye
Yemek masasında artan böreği sekize bölmedin ki….
Arkadaşınla ağlayıp arkadaşınla gülmedin ki…Sen hoşgörü nedir bilmezsin
Altı yedi yıl boyunca Salih Ziya Büyükaksoy’ un
Din Derslerini, Tarım Derslerini dinlemedin ki…
Sen birlik ve beraberlik nedir bilmezsin,
Alevi' si, Sünni' si, Laz' ı, Çerkez' i, Kürt' ü, Türk' ü
Altı yedi yıl boyunca ,aynı kaplardan yemek yiyip
Aynı yatakhanede yatıp sabahleyin
Harmandalı, Sivas Halayı, Atabarı oynamadın ki…Sen demokrasi nedir bilmezsin
Altı yedi yıl boyunca öğrenci teşkilatı başkanlık ve üyeliklerini
Akın, Fecir, Güven grubunda seçip seçilmedin ki…Sen Atatürkçülük nedir bilmezsin
Altı yedi yıl boyunca Atatürk İlke ve Devrimlerini kendin yaşayıp
Ömrün boyunca yaşayıp yaşatmadın ki…Sen öğretmenlik nedir bilmezsin.
Öncelikle on bir yaşında öğretmen olmaya
Karar vermedin ki…
Çocukları sevmedin
Günde en az on defa ”sen öğretmen olacaksın”,
“Örnek olacaksın” sözünü duymadın ki…Son sınıfta Gaybi, Durlaz, Dedeköy’ de
Staj yapmadın ki…Atama dilekçene Türk Bayrağının dalgalandığı her yerde
"Öğretmenlik yaparım" diye yazmadın ki…KEMAL GÖKERAltta Kemal Göker
3 Aralık 2015 Tarihinde Ege Üniversitesinde hasta yatan Öğretmenimiz Hikmet Göksel ve Eşi Nevruze Gökseli Ziyaret ettik. Bu ziyarette Kemal Göker de vardı.
KÖY ENSTİTÜLERİOnlar,Köy çocuklarıydı.Kurumuş çalılar gibiydiler bozkırda.Kavrulmuş ekinler gibiydiler.Geldiler,Yalın ayaklarıVeYırtık mintanlarıyla geldiler,Gönen’e, Aksu’ya, Kepirtepe’ye.Ezilmiş, sömürülmüş, horlanmışVeUnutulmuştular bin yıldır.Ferhat oldular,Yardılar İdris Dağını.Gürül gürül akıttılar suyunu,Hasanoğlan’a.Köroğlu oldular,Kafa tuttular Bolu Beylerine.Yıktılar saltanatını ağaların.Tolstoy’u Balzac’ı okudular koyun güderken.Mozart’ı, Bethoven’i çaldılar dağ başlarında.Moliere’i, Sophokles’i oynadılar.Horon teptiler Beşikdüzü’nde kol kola.Halay çektiler Yıldızeli’nde türkülerle.Diz vurdular Ortaklar’da efece...Siz,Her gece,Mehtaba çıkarken Heybeli’de,Onlar,Duvar ördüler,Çatı çattılar.Yıldızlara bakarak yaz geceleri,Harman yerlerinde yattılar.Kazma salladılar yorulmadan.Kerpiç döktülerKerpiç.Sızlanmadılar hiç.Yakıştı nasırlı ellerine,Kitap ve çekiç.Başladı yurt harmanında imece...Bir gece,Karanlık inlerinden sinsice,Brütüsler çıktı ansızın.Çektiler zehirli hançerlerini,Vurdular sırtlarından haince...Çıktı mağaralarından yarasalar,Çıktı halk düşmanları,Üşüştü sülükler gibi üstümüze.Emdiler kanımızı,Doymadılar.Yıktılar umudunu Türkiyemin.Aydınlık bir Türkiye gelir aklıma,Kalkınmış bir Türkiye gelir,Köy Enstitüleri denince.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder