Adapte şiir...

İSTANBUL’U  SEYREDİYORUM ...
 
İstanbul’u seyrediyorum, gözlerim faltaşı;
Önce bir miktar çember sakallıyla, muhtelif magandalar görülüyor
Aniden korkunç biçimde artıyor sayıları
Sokaklarda, resmi dairelerde ve hemen her yerde
Cami çıkışlarında, üniversite önlerinde
Sıkmabaşların hiç dinmeyen isterik çığlıkları
İstanbul’u seyrediyorum, gözlerim faltaşı...
Ne idüğü belirsiz çok adam, akıyor devamlı 
Dağlardan, zirvelerden, sürü sürü, öbek öbek 
Denizi kirletiyor, sintineler boşalırken 
Bir zontanın suya soktuğu ayakları 
İstanbul’u seyrediyorum, gözlerim faltaşı...
Gaspcıların kol gezdiği Kapalıçarşı 
Uğul, uğul Sultanbeyli, devletin giremediği Armutlu 
Köktendincilerle dolu avlular, meydanlar 
Tekbir naraları duyuluyor her yandan 
Bahar ortasında lağım, mevsim yaz ise çöp kokuları 
İstanbul’u seyrediyorum, gözlerim faltaşı...
Aklımda, gelecek daha beter günlerin korkusu 
Metruk binalarla giderek  yalnızlaşan bir sokak 
Bütün daireleri doldurmuş, tinercilerle ayaktakımı işgalinde 
İstanbul’u seyrediyorum, gözlerim faltaşı...
Telefonlu kırolar yürüyor cadde ortasından 
Terbiyesizce laf atmalar, küfürler, kin dolu bakışlar 
Bir şey atıyor içlerinden biri, gizlice yere 
Az önce aşırıp boşaltdığı, bir emeklinin cüzdanı olmalı 
İstanbul’u seyrediyorum, gözlerim faltaşı...
Gerçek İstanbul'lular çırpınıyor evlerinde 
Sular akacak mı, elektrik kesilecek mi bilmiyorum 
Sokak gene kazılıp, öyle bırakılacak mı bilmiyorum 
Yıldızlar, hatta ay bile görünmüyor biçimsiz yükseklikler arkasından 
Bu kirli havayı solumaktan boğuluyorum, 
İstanbul’u seyrediyorum... 
ATİLLA  BÜYÜKTUNCAY